Vrolijke versjes van Christian
De auto glijdt een wereld in
van laserlicht en sop.
Een groepje buitenaardse borstels
wacht ons daar al op.
Genadeloos geroffel
komt in één klap op ons neer en
ik druk op alle knopjes
om de aanval af te weren.
Maar oei, ik heb per ongeluk
de schilden laten zakken.
Het sop zit overal,
de borstels dreigen ons te pakken.
De schilden glijden vlug omhoog,
we hebben het geflikt!
Maar gek genoeg kijkt mama
niet zo enthousiast als ik …
Je perzikhuidje bloost weer
in het zachte ochtendlicht.
Je delicate geur herken ik
met mijn ogen dicht.
Zo fris en toch ook zoet,
je oogt zo fruitig en zo fit.
Je zijdezachte rondingen
verbergen heel wat pit.
Je lijkt me al wat rijper
en dat past perfect bij mij.
Ik zoek nu niet meer verder,
want de ware: dat ben jij.
Toe, laat ons toch niet ouder worden,
rimpels zijn niet fijn,
dus laten we vandaag nog
de perfecte smoothie zijn.
Liefs, kiwi
