Een moeder waakt vanuit haar campingstoel,
aanschouwt de volle kraam met oude spullen.
Ze hadden die wel drie keer kunnen vullen,
want ook eronder staat een heleboel.
Geleidelijk bekruipt haar het gevoel:
we gaan die rotzooi never nooit verkopen
en als mijn kids hier rondjes blijven lopen,
is ook een leger huis geen haalbaar doel.
Dit is toch het ultieme vrijmarktleed:
de opbrengst wordt aan nieuwe meuk besteed.
