’s Zondags gaan we
aan de wandel,
lopen door het groen.
Papa zegt: ‘Dit zouden we
veel vaker moeten doen.’
Al die bomen
en die struiken
lijken op elkaar.
Hier is weer die scheve den
en daar die hazelaar.
Bossen, heide,
vennen, weides,
prachtig, die natuur.
Maar waar stond de auto nou?
We lopen al een uur!
‘Heerlijk’, zegt mijn vader,
‘echt een frisse neus gehaald.’
Papa, geef het nu maar toe:
je was gewoon verdwaald.
