Vrolijke Versjes

Sinds kort woont een kabouter
stiekem in mijn poppenhuis.
Hij werkt er en hij slaapt er
en hij zit er voor de buis.

Kabouters zijn ontzettend slim
en ook nog heel sociaal.
Hij helpt me met de tafeltjes,
met topo en met taal.

Soms is hij best ondeugend, hoor.
Dan sluipt hij naar benee
en komt hij op z’n tenen terug
met koekjes voor ons twee.

Mijn moeder roept:
‘Wie heeft er in de koekjesdoos gezeten?
Dat waren de kabouters zeker?’

Mam, je moest eens weten …

Sinds kort heb ik een zebra
en het klikte echt meteen.
Hij is mijn beste maatje
en vervoer naar school in één.
Maar komt het op verkeer
of op de voorrangsregels aan,
dan gaat hij zonder twijfel
stevig op zijn strepen staan.
In regels is hij heel zwart-wit,
die volgt hij nauwgezet
en op een zebra ga je voor,
zo staat het in de wet.
Dus zijn we samen telkens weer
de snelste van de straat
en kom ik
– zelfs als ik wat uitslaap –
nergens meer te laat.